Nazywam się Czerwień

Tytuł wystawy „Nazywam się czerwień” kurator zapożyczył od znanej powieści Orhana Pamuka. Pozycja czerwieni na artystycznej palecie barw pozostaje wyjątkowa i bez wątpienia odmienna od pozycji pozostałych kolorów. Celem wystawy jest ukazanie widzom jej niezwykłej siły oddziaływania. Służyć będą temu dzieła polskiej sztuki powstałe na przestrzeni ostatnich stu lat, których charakterystyczną cechą jest motyw czerwieni. Oparte na podobnym zamyśle wystawy organizowane były do tej pory za granicą; sopocka wystawa będzie pierwszym tego typu wydarzeniem w Polsce.
Kolor czerwony postrzegany jest jako symbol życia, siły i splendoru; jako wyjątkowo niejednoznaczny przywołuje zarówno wyobrażenie krwi, jak i ognia. Trudno o barwę o bardziej przeciwstawnych, czy wręcz wykluczających się konotacjach. Można powiedzieć, że bogactwo czerwieni – i pokrewnych jej barw – jest właściwie nieograniczone: ożywia i pociąga, rozświetla i kusi, lub przeciwnie: budzi przestrach i zapowiada śmierć, pali i niszczy. Czerwień to kolor dający poczucie bezpieczeństwa i poprawiający samopoczucie, lecz w nadmiarze budzący niepokój. Tylko od indywidualnej wrażliwości zależy to, w jaki sposób przebiegać może granica między tymi stanami.
Na dwóch poziomach galerii będzie można oglądać kilkadziesiąt prac – zarówno realistycznych, jak i abstrakcyjnych – powstałych w różnym czasie, przy użyciu różnych technik, w odmiennych stylistykach i rozmaitych malarskich konwencjach. Trudno właściwie o większe ograniczenie niż sprowadzenie całej wystawy do opowieści o jednym kolorze. Zarazem na tym właśnie polega paradoks kuratorskiego pomysłu: ograniczenie do jednego tylko koloru w celu ukazania różnorodności możliwych rozwiązań i wielości artystycznych strategii. Ograniczenie, które staje się wyzwaniem; ograniczenie, którego celem jest pokazanie bogactwa. Sztuka wypracowała wiele strategii włączania czerwieni w swój autonomiczny świat. O nich właśnie opowiadać będzie wystawa. Pojawią się więc na niej dzieła prezentujące i dramatyczne rany symboliczne, i czysto formalne rozwiązania kolorystyczne. Wśród prezentowanych prac znajdziemy wątki feministyczne i takie spojrzenie na barwę, które z czerwieni czyni kolor kobiecości. Ich autorkami są artystki różnych pokoleń, operujące różnymi formami ekspresji, niekiedy dokonujące gestu samoobnażenia, czasem wyrażające się w estetyzującej formie. Artystki stojące przed tym samym pytaniem, udzielające na nie tak różnych odpowiedzi.
Na wystawie dojdzie do wielu artystycznych spotkań i konfrontacji, zderzenia odmiennych postaw i rozwiązań estetycznych. Obrazy olejne, rzeźby, grafiki, rysunki, tkaniny, instalacje przestrzenne, filmy wideo – wszystkie te różnorodne techniki będą realizować się w dominującej gamie czerwieni. Wystawa stawia sobie za artystyczno-estetyczny cel wskazanie bogactwa i intensywności czerwieni w świecie sztuki wczoraj i dzisiaj.
Prace, które znajdą się na wystawie, pochodzą z kolekcji państwowych i prywatnych z całego kraju. Dodatkowo powstanie kilka prac, które stworzone zostaną specjalnie na tę prezentację. Będą wśród nich dzieła Wojciecha Gilewicza, Magdaleny Kacperskiej, Bartosza Kokosińskiego, Grzegorza Kozery, Roberta Kuśmirowskiego, Urszuli Madery, Anny Reinert, Agnieszki Sandomierz, Jana Wyżykowskiego i innych.
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie po raz kolejny podejmuje się realizacji pionierskiego pomysłu kuratorskiego opartego na wielkim Kurator: Bogusław Deptuła

Wernisaż: 27 września 2019 o godz. 19:30
Wystawa czynna: od 28 września 2019 do 12 stycznia 2020 (od wtorku do niedzieli w godz. 11:00 – 19:00)
Państwowa Galeria Sztuki, Plac Zdrojowy 2, Sopot

Na wystawie zostaną zaprezentowane prace między innymi: Magdaleny Abakanowicz, Adama Adacha, Romana Artymowskiego, Zofii Artymowskiej, Josefa Albersa, Tomka Barana, Anny Barlik, Natalii Bażowskiej, Henryka Berlewiego, Tadeusza Brzozowskiego, Haliny Centkiewicz-Michalskiej, Józefa Czerniawskiego, Jana Dobkowskiego, Eugeniusza Eibischa, Wojciecha Fangora, Stanisława Fijałkowskiego, Stefana Gierowskiego, Wojciecha Gilewicza, Krzysztofa Gliszczyńskiego, Zuzy Golińskiej, Aleksandry Jachtomy, Mieczysława Tadeusza Janikowskiego, Jerzego Jarnuszkiewicza, Konrada Jarodzkiego, Małgorzaty Jastrzębskiej, Magdaleny Kacperskiej, Małgorzaty Kalinowskiej, Jerzego Kałuckiego, Roberta Knutha, Aleksandra Kobzdeja, Bartosza Kokosińskiego, Anny Kołodziejczyk, Pawła Kowalewskiego, Grzegorza Kozery, Edwarda Krasińskiego, Roberta Kuśmirowskiego, Jana Lebensteina, Alfreda Lenicy, Marcina Maciejowskiego, Urszuli Madery, Eugeniusza Markowskiego, Zygmunta Menkesa, Jarosława Modzelewskiego, Kamila Moskowczenko, Andrzeja Nowackiego, Krzysztofa Nowickiego, Jerzego Nowosielskiego, Włodzimierza Pawlaka, Teresy Pągowskiej, Marka Piaseckiego, Anny Reinert, Gerrita Rietvelda, Zbigniewa Rogalskiego, Agnieszki Sandomierz, Leszka Sobockiego, Kajetana Sosnowskiego, Jonasza Sterna, Pawła Susida, Macieja Świeszewskiego, The Krasnals, Zbigniewa Tymoszewskiego, Wojciecha Weissa, Andrzeja Wróblewskiego, Jana Wyżykowskiego, Joanny Zemanek, Rajmunda Ziemskiego.

Prezentowane na wystawie prace pochodzą z kolekcji Artystów, Galerii Kolekcji Fibak, Galerii Piekary, Galerii Starmach, Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, kolekcji prywatnych między innymi: Urszuli i Piotra Hofman, Grzegorza Króla, Rafała Labijaka, Grzegorza Musiała, Krzysztofa Musiała, Katarzyny Orzeszek, Marii i Marka Pileckich, Piotra Sarzyńskiego.