„Ruchy tektoniczne. O artystycznych symptomach transformacji”w Muzeum Sztuki w Łodzi MS1

Od 18 listopada 2022 roku w Muzeum Sztuki w Łodzi MS1 można oglądać wystawę „Ruchy tektoniczne. O artystycznych symptomach transformacji”. Ekspozycja bada artystyczne reakcje na zjawisko transformacji ustrojowej i na to, jak odmieniła ona oblicze krjaowej ekonomii, sztuki i kultury. Kurator przygląda się temu, wbrew pozorom, powolnemu i niejednorodnemu procesowi przemian. Wydobywa ich blaski i cienie, układając w salach budynku przy Więckowskiego 36 opowieść o tym, jak wyglądały artystyczne realia tuż przed i po 1989 roku. Wystawa obala mit o magicznej cezurze jednego roku, po którym nagle wszystko się odmieniło. Tytułowe ruchy tektoniczne to właśnie metafora stopniowych przemian o trudnych do przewidzenia skutkach i nieoczywistych początkach. Ruchy te jednak, choć niepozorne, zmieniają całkowicie dotychczasowy grunt, krajobraz i nieraz życie organizmów, które go zamieszkują.

Na wystawie znalazły się cztery prace Pawła Kowalewskiego z czasu wokółtransformacyjnego. Wszystkie pochodzą z serii rzeźbiarskich gablot i stanowią komentarz do tych niepwenych czasów.

Kurator o wystawie:

Tytułowa metafora pozwala wyjść poza wąskie rozumienie transformacji jako jednoznacznego przełomu, który dokonał się w 1989 roku i zmienił ramy ustrojowe oraz system gospodarczy. Wystawa Ruchy tektoniczne traktuje transformację jako proces: uporczywe ścieranie się i przenikanie dwóch systemów, równoczesne wygasanie starego porządku i powstawanie nowego. W latach 80. i 90. XX wieku płyty tektoniczne Wschodu i Zachodu napierały na siebie, aby w końcu stworzyć nową formację skalną – peryferia globalnego kapitalizmu. Zanim to jednak nastąpiło, trwał ruch: niejednoznaczny, deliryczny, czasem gwałtowny, zawsze pełen podskórnych napięć.

W 1991 roku Zbigniew Sajnóg deklarował: Sztuka – czuły barometr stanu ludzkości, jej przedpojęciowy penetrator. Niniejsza wystawa traktuje sztukę w podobny sposób – jako symptom zmian, wizualne świadectwo, wyraz swojego czasu. Ruchy tektoniczne koncentrują się na dwóch zasadniczych płaszczyznach. Pierwsza dotyczy przemian w sferze ducha, druga – materii. Wystawa stara się uchwycić ich wzajemne oddziaływanie na przykładzie kilkudziesięciu prac. Wiele z nich pokazywanych jest po raz pierwszy. Towarzyszą im archiwalia oraz dokumenty życia społecznego. Wyłania się z nich główna trajektoria transformacji: wyznacza ją ruch od nadziei do rozczarowania, od różnorodności do ujednolicenia, od aktywności do zastoju.

 
Artyści/artystki: Jacek Adamas, Paweł Althamer, Andrzej Awsiej, Rafał Bujnowski, Faustyn Chełmecki, Ewa Ciepielewska, Jerzy Czuraj, Andrzej Dudek-Dürer, Edward Dwurnik, Egon Fietke (właśc. Andrzej Miastkowski), Jarosław Fliciński, Galeria Działań Maniakalnych, Władysław Hasior, Paweł Jarodzki, Joanna Kabala, Marek Kijewski, Kijewski/Kocur (Marek Kijewski, Małgorzata Malinowska), Grzegorz Klaman, Leszek Knaflewski, Paweł Konjo Konnak, Paweł Kowalewski, Jarosław Kozakiewicz, Janina Kraupe-Świderska, Jacek Kryszkowski, Zofia Kulik, Paweł Kwiek, Przemysław Kwiek, Zbigniew Libera, Marcin Maciejowski, Piotr Młodożeniec, Jarosław Modzelewski, Teresa Murak, Yach Paszkiewicz, Praffdata, Mariola Przyjemska, Krzysztof Raczyński, Marek Rogulski, Wilhelm Sasnal, Michał Sidorczyk, Marek Sobczyk, Jacek Staniszewski, Roman Stańczak, Kazik Staszewski, Lech Emfazy Stefański, Karol Suka (właśc. Karol Kazimierski), Eugeniusz Szczudło, Jerzy Truszkowski, Piotr Uklański, Zbigniew Warpechowski, Wspólnota Leeeżeć, Piotr Wyrzykowski, Yo Als Jetzt, Marcelo Zammenhoff (właśc. Piotr Wygachiewicz), Ziemia Mindel Würm, Alicja Żebrowska, Artur Żmijewski

Kurator: Jakub Banasiak

Koordynacja wystawy: Monika Wesołowska, Katarzyna Mróz

Czas trwania wystawy: 18.11.2022-19.03.2023